Ik was nooit een hoogvlieger

Mark: “Ik hoorde je Brian Tracy noemen. Als je een persoon zou mogen noemen die als groot voorbeeld dient voor jou. Wie zou dat dan zijn?”

Charlon: “Less Brown”

Mark: “Waarom Less Brown?”

Charlon: “Omdat Less Brown een beetje hetzelfde heeft meegemaakt als ik. Ik was vroeger op school nooit echt een hoogvlieger. Er werd altijd gezegd: ‘Van hem weten we niet wat er terecht gaat komen. Hij houdt zich niet aan de regels en doet maar wat. Wat hij doet weet hij niet, maar wij ook niet.’.”

Anders zijn is een ander levenspad

Mark: “Naar buiten kijken?”

Charlon: “Precies. Hij is aanwezig, maar dat is het enige. Dat ging op een gegeven moment in mijn hoofd werken. Hebben die mensen gelijk? Ben ik anders? Waar ligt het aan? Ik wist nog niet dat dat kwam omdat ik anders was als persoon. Daardoor had ik een ander levenspad dan anderen. Maar toen was ik nog te jong om daarover na te denken.

Toen kwam ik in contact met persoonlijke ontwikkeling en ben mezelf gaan ontwikkelen. Ik kwam erachter waarom ik anders was dan de rest. Het mooie was dat Less Brown dat ook vertelde. Hij was gevonden met zijn tweelingbroer. Geadopteerd moet ik eigenlijk zeggen. Ze zeiden dat de ene slim was en de andere dom.

Keer op keer zeggen dat het anders kan

Charlon: “Op een gegeven moment zat hij op school en werden zijn broer en hij voorgesteld met: “Dit is Wesley. Wesley is de slimme, hij is de domme.”. Vervolgens werd hij teruggezet in klas. Nu ben ik zelf ook teruggezet van de vierde klas naar de derde klas. Dat zijn dus gelijkenissen. Dat sprak me aan.

Hij vertelde dat, wanneer hij zijn bedrijf begon, hij zich waste in de wasbak op kantoor. Vervolgens vertelde hij dat hij geloofde dat hij een bedrijf kon bouwen en dat het heel moeilijk is om te zeggen dat je erin gelooft als iedereen ziet dat je doucht in het toilet van het kantoor. Keer op keer moest hij vanuit die positie het podium opkomen en mensen zeggen dat ze hun dromen konden bereiken. Totdat het hem lukte.

Dat keer op keer mensen zeggen dat ze dingen kunnen. Dat het anders kan, dat sprak me aan. Toen ik voor mezelf begon had ik hetzelfde. Ik zei dat het kan anders kan. Je kan anders denken en kan bereiken wat je wilt.

Mensen zijn gewend om naar school te gaan, een diploma te halen en daarna een baan te nemen. Het liefst een vaste baan en een gouden horloge na 40 jaar. Als er dan ineens een persoon komt zeggen dat je een ander levenspad kan kiezen. Dat je je persoonlijk kan ontwikkelen. Dat je door persoonlijke ontwikkeling meer kan bereiken en meer keuzes kan maken in je leven doordat je een bredere kijk krijgt naar het leven toe. Dan denken de mensen in het begin dat je gek bent. Als je een vaste baan hebt dat ga je toch niet voor jezelf beginnen. Die is gek!

Dat doet me denken aan Less Brown. Die botsing die ik in het begin kreeg.

Niemand geloofde erin

Ik hoefde gelukkig niet in een kantoor te douchen. Dat geluk had ik.“

Mark: “Ik wou het je nog vragen.”

Charlon: “Nee, dat hoefde ik niet. Ik woonde nog wel bij mijn ouders. Dat wel. Ik woonde bij mijn ouders omdat ik alles was kwijtgeraakt. Hiervoor had ik een goede baan. Ook net als iedereen een vaste baan. Die vonden mij na 4 jaar niet meer nodig dus stuurde ze me weg. Toen vond mijn partner mij ook niet meer nodig en stuurde me ook weg. Toen had ik niks. Toen kwam ik bij mijn ouders te wonen. Dat is niet zo erg als hij, maar het is een beetje vergelijkbaar. En niemand geloofde erin. Ja mijn ouders wel en ikzelf. Maar de rest eromheen dachten: ‘Die man ziet ze vliegen!’.”

Hij raakte mij

Mark: “Die dachten dat het nooit meer goed zou komen?”

Charlon: “Ja precies. Het is erger geworden dan wat het was. Ik weet niet wat erger was. Dat hij op school zijn best niet deed of wat hij nu aan het vertellen is. Dus toen dacht ik, ja, je moet vasthouden. Toen heb ik zijn naam gehoord, op Google opgezocht en filmpjes bekeken. De manier waarop hij sprak raakte mij.”

Wordt vervolgd …