Ik moest me maar aanpassen

Mark: “Op welke leeftijd of periode in jouw leven kijk je het liefste terug?”

Eddy: “Voor mij is een hele belangrijke periode geweest van 1997 tot 1999. Toen ben ik voor een groot bedrijf naar Brazilië gegaan en kwam in het managementteam van Brazilië. Na Amerika was dat de grootste markt voor het bedrijf. Ik zat daar in het management team. Toen ik daar uiteindelijk aankwam was alles anders geworden. Er was een heel ander management team gekomen. Ik zou de tweede persoon worden als rechterhand, echter die was op een zijspoor gezet. Dit was een bizarre situatie. Ik vroeg me af wat ik moest doen en in Nederland zeiden ze dat ik me maar moest aanpassen. Ik moest maar zorgen dat ik mijn tijd zinvol doorbracht. Ik stond daarom op het punt om weg te gaan. Ik zou een belangrijke klus gaan doen en moest toen voor mijn gevoel iets gaan doen in de marge.

Zij liet mij dingen zien waar ik voor weggelopen was

Toen kwam ik mijn vrouw tegen. Zij heeft een achtergrond in een heleboel verschillende culturen. Ze is een Braziliaanse. Dat is een smeltkroes van van alles en nog wat. Je hebt daar een groot katholiek geloof met allemaal Afrikaanse invloeden. Daarbij heeft ze een Japanse achtergrond en dus was er ook een invloed vanuit het Boedhisme. Deze diversiteit zorgden dat het voor mij een belangrijke tijd was omdat ze mij dingen liet zien waarvoor ik altijd weggelopen was.

Dat was een omkeerpunt

Een persoonlijk voorbeeld is dat mijn moeder is overleden toen ik heel jong was en mijn vader moest overleven. Ik was toen negen en in Brazilië was ik 39. Eigenlijk had ik dat punt nog steeds niet geraakt. Haar vader was overleden en zij rouwde om haar vader. Dat was vreemd want dat was voor mij 30 jaar geleden. Ik had er nooit een plek aan gegeven. Dat was voor mij een omkeerpunt geweest. Dingen moeten een plek krijgen en dat hebben ze bij mij niet altijd gekregen. Sommige dingen hebben bij mij geen plek gekregen. Daar ben ik haar dankbaar voor. Die bewustwording is daar min of meer begonnen en is daarna wel doorgegaan. Brazilië is uiteindelijk een fantastische tijd gebleken. We kregen daar ook ons eerste kind. Dan blijft die bewustwording. Mijn vrouw blijft me scherp houden.

Wordt vervolgd …