Toen ontstond een opwaartse spiraal

Mark: “Wat is achtergrond van dit boek Succesvol samenwerken?”

Eddy: “De achtergrond van dit boek is dat ik zie dat iedereen samenwerkt. Er zijn maar weinig mensen die kluizenaarschap als missie zien. En toch zie ik dat er uit samenwerkingsverbanden weinig resultaat komt. Ik heb in veel samenwerkingsverbanden gewerkt ook bij grote bedrijven en daar zie je dat er toch veel compromissen gesloten worden. Want dat is het hoogst haalbare.

Slechts een keer heb ik in een team gezeten waar echt ‘out of the box’ werd gekeken naar hoe bijvoorbeeld de klant het bedrijf zou willen zien. En toen ontstond er iets. Als jullie dat vinden, dan zou het ook zo kunnen. Er ontstond een soort opwaartse spiraal. Als dat kan, wat zouden jullie dan hiervan denken. Samen ontdekken.

Samen ontdekken en elkaar bijna gek maken met mogelijkheden

Mark: “Wat was er dan anders in dit team?”

Eddy: “Dat was met name luisteren en openheid om te ontdekken. Om te experimenteren. Om te durven gek te denken. In samenwerkingsverbanden gebeurt het te vaak dat we iets toch weer op de oude manier doen. Heel vaak wordt dit bepaald door de leider. We passen ons aan aan de leider. Hoe we denken dat het moet. De leider heeft vaak weinig geduld en bepaalt hoe het moet. Op die manier wordt er te weinig uit het team gehaald. In dat ene bijzondere project was het meer: “Met elkaar gaan we het ontdekken.”. Elkaar bijna gek maken met de mogelijkheden.

Je moet ook weten wat de omgeving van je verwacht

Mark: “Hoe gaat dat dan? Want je kan als persoon en als team de gekste dingen bedenken, maar je hebt altijd te maken met een omgeving die ‘zekerheid’ zoekt. De omgeving zal dus ook deze ‘gekte’ moeten faciliteren en je zult je omgeving hierin mee moeten nemen.”

Eddy: “Je hebt helemaal gelijk Mark. Ik was niet de leider, dat was iemand anders. Die deed het heel goed. Hij deed ook de communicatie tot aan de raad van bestuur toe. Dat was mijn eerste ervaring dat het heel sprankelend kon worden.

Het ging om een hele ingrijpende operatie die effect zou hebben op een groot deel van het bedrijf. Die hield steeds affiniteit met de rest van het bedrijf. Dat was heel belangrijk en dat hebben ze uitstekend gedaan. Er werd steeds gepeild hoe iets valt en welke oppositie rekening mee moest worden gehouden. Daar was ik zelf niet bij betrokken, maar wist dat het gebeurde omdat er over werd gesproken. Dat werd heel zorgvuldig gedaan.

Je kunt als team in een opwaartse spiraal komen in mogelijkheden, maar je kunt je wel vervreemden van je omgeving en terugkomen en horen dat dat helemaal je opdracht niet wat. Dus het is heel belangrijk om te kijken waar de opdracht vandaan komt en de ruimte die je daarin hebt. Want je moet op een bepaald moment terug naar de opdrachtgever. Die moet zicht erin herkennen dat je soms meer doet of op een andere manier dan dat hij gevraagd heeft. Die terugkoppeling moet je actief doen door te kijken hoe de ander communiceert, wat hij verwacht, daar op aansluiten en natuurlijk je eigen stijl daarin leggen. Dus je moet heel actief communiceren met de omgeving.

Het is belangrijk om te weten wat de omgeving van je verwacht. Daar moet je aandacht aan besteden en moet je op terugkomen. Doe je dat niet, dan ben je ze al kwijt. Dan gaat het nog niet eens om de kwaliteit van je voorstel, maar om de acceptatie. Ook de omgeving moet zich weer gehoord en gezien voelen. De acceptatie is misschien wel belangrijker dan de kwaliteit.