Ridder of redder?
Mark: “Als jij een karikatuur van jezelf zou moeten maken, hoe zou deze er dan uitzien?”.
Hugo: “In ieder geval een hoofd waar veel rook uit komt. Hum, goeie vraag. Ik heb ooit een cartoon bij een groot bedrijf gezien van een ridder met een zwaard die allerlei vijanden aan het bestrijden was. Iemand met een gatling gun in de aanbieding tikt op zijn schouder om hem te helpen. De ridder antwoord: ‘Ja, nu even niet. Ik ben bezig.’ Ik vind het wel een mooi plaatje. Nu is het de vraag ben ik ridder of redder. Misschien wel beide. Ik kan me voorstellen dat ik regelmatig mezelf dusdanig in de nesten werk als ridder dat ik iemand anders nodig om mij te redden. Ik ben wijzer geworden door mijn kop uit te steken en vaak mijn neus te stoten. Ik kijk heel kritisch naar wat ik zelf doe. Echter, dat is geen garantie voor meegezogen worden in de situatie. “
… even later ...
De hommel
Hugo: “Nog even terugkomend op je karikatuur vraag. Je vraag sijpelde nog langzaam. Ik heb twee alter ego’s. De eerste heb je gezien in mijn boek. Dat is de hommel, waarmee ik veel gemeen heb. De hommel is een solitair beest, iets anders dan een individualist. Hij gaat gestaag aan het werk zonder anderen van het werk te houden of aan het werk te zetten. Het mooie is dat ze elkaar in de gaten houden en aan het gedrag zien waar veel nectar is.
Egel Joe Koel
Mark: “Je bent dus die hommel die iemand de muur laat zien waar ze tegenaan lopen? Moet ik dat zo zien?”
Hugo: “Ja, vaak door er zelf tegenaan te vliegen. De tweede alter ego die ik heb is de egel Joe Koel. Ik heb een tijdje samen met mijn ex kinderenboeken gemaakt over de avonturen die hij meemaakt. Hij is rustig en reflecteert veel. En Joe herbergt het principe dat je een egel nooit tegen zijn haren in moet strijken. Tenminste, tenzij je jezelf pijn wilt doen. Ja, in stekels opzetten herken ik mezelf wel.
De hommel toont de chaos en Joe verandert niet
Mark: “Is dat niet tegenstrijdig met jouw verandergedachte?”
Hugo: “Ja en nee. De hommel wandelt door veranderland en laat zien wat voor chaos het is. Maar Joe is en Joe verandert niet. Joe is gewoon relaxed en accepteert dat wat op zijn pad komt. Hij helpt vooral zijn omgeving met moreel inzicht. Zo gaat één van zijn avonturen over de gouden eikel. Joe heeft een eekhoorn als vriendje die zich niet kan bedwingen en de eikel jat. Joe helpt zijn vriend met deze verkeerde daad in het reine te komen en er positief van te leren. Dat doet hij niet door de daad te accepteren en het door de vingers te zien.